مقاله بررسی تنوع ژنتیکی ژرم پلاسم گندم با استفاده از نشانگرهای RAPD تحت pdf دارای 8 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله بررسی تنوع ژنتیکی ژرم پلاسم گندم با استفاده از نشانگرهای RAPD تحت pdf کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تنوع ژنتیکی ژرم پلاسم گندم با استفاده از نشانگرهای RAPD تحت pdf ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله بررسی تنوع ژنتیکی ژرم پلاسم گندم با استفاده از نشانگرهای RAPD تحت pdf :
مقاله بررسی تنوع ژنتیکی ژرم پلاسم گندم با استفاده از نشانگرهای RAPD تحت pdf که چکیدهی آن در زیر آورده شده است، در پاییز 1388 در ژنتیک نوین از صفحه 55 تا 62 منتشر شده است.
نام: بررسی تنوع ژنتیکی ژرم پلاسم گندم با استفاده از نشانگرهای RAPD
این مقاله دارای 8 صفحه میباشد، که برای تهیهی آن میتوانید بر روی گزینهی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله تنوع ژنتیکی
مقاله ژرم پلاسم
مقاله گندم
مقاله RAPD؛ تجزیه کلاستر
نویسنده(ها):
جناب آقای / سرکار خانم: دشتی حسین
جناب آقای / سرکار خانم: نقوی محمدرضا
جناب آقای / سرکار خانم: شاه نجات بوشهری علی اکبر
جناب آقای / سرکار خانم: شیرانی حسین
چکیده و خلاصهای از مقاله:
اطلاع کافی از تشابه های ژنومیکی، به برنامه ریزی و استراتژی های اصلاحی در حفاظت از ژرم پلاسم و انتقال ژن ها از گونه ای به گونه دیگر کمک می نماید. به منظور مطالعه تنوع ژنتیکی ژرم پلاسم، 30 نمونه از گندم های هگزاپلوئید (نان)، تتراپلوئید (دوروم) و دیپلوئیدهای وحشی با ژنوم های (AA) و (DD) به طور تصادفی انتخاب و با استفاده از 11 آغازگر 10 نوکلئوتیدی مورد تجزیه RAPD قرار گرفتند. تمامی آغازگرها، مناطقی از ژنوم گندم های مختلف را تکثیر نمودند که در مجموع 105 مکان ژنی تکثیر و 953 باند تولید گردید. آغازگرهای C وE بیشترین مکان را تکثیر نمودند و آغازگر UBC64 بیشترین تعداد باند را تولید کرد. آغازگرهای مورد استفاده، توانستند تفاوت ژنتیکی موجود در نمونه ها را نشان دهند. آغازگر F دو باند اختصاصی در ژنوم D تولید کرد. تجزیه کلاستر بر اساس ضریب تشابه جاکارد با استفاده از روش UPGMA، نشان داد که میزان تشابه بین 9/0 برای نزدیک ترین افراد و 5/0 برای دورترین افراد تغییر می کند و در تشابه 7/0، تمامی نمونه ها در 4 گروه و در تشابه 65/0در دو قرار گرفتند. این آزمایش نشان داد که ژنوتیپ های تحت بررسی، از تنوع ژنتیکی بالایی برخوردار نیستند. گروه بندی نمونه ها بر اساس دو مؤلفه اصلی حاصل از PCoA مطابقت نسبی خوبی را با تجزیه کلاستر نشان داد.
کلمات کلیدی :