مقاله تغذیه گاو و استاندارد اندازه گیری ید ، سبوس گندم و دانه ذرت در تغذیه دام و طیور در pdf دارای 24 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله تغذیه گاو و استاندارد اندازه گیری ید ، سبوس گندم و دانه ذرت در تغذیه دام و طیور در pdf کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تغذیه گاو و استاندارد اندازه گیری ید ، سبوس گندم و دانه ذرت در تغذیه دام و طیور در pdf ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله تغذیه گاو و استاندارد اندازه گیری ید ، سبوس گندم و دانه ذرت در تغذیه دام و طیور در pdf :
تغذیه گاو و استاندارد اندازه گیری ید ، سبوس گندم و دانه ذرت در تغذیه دام و طیور
مقدمه :
یک راهنما برای تولید موفق، غذای مناسب برای گاو است. هزینه غذا بیشترین بهایی است که برای نگهداری گاو باید پرداخت. فهم مراحل هضم نشخوارکنندگان و غذای اصلی آن ها، نیازمند غذا دادن و مدیریت خوب است.
در سال شش زمان کلیدی وجود دارد که وضعیت بدن دام مورد ارزیابی قرار گیرد . این زمان ها عبارتند از: اواسط دوره خشکی، زایمان، و تقریبا 45، 90، 180،270 روز بعد از شروع شیرواری.
آنچه در زیر می آید به شرح اهداف معین در خصوص وضعیت بدن دردوره خشکی می پردازد.
تغذیه گاو در دوران خشکی و تعادل کاتیون و آنیون در جیره گاو
دوره خشکی
نمره ایده آل وضعیت بدن برای یک گاو خشک 5 و3 می باشد. برای حصول عملکرد و سلامتی مطلوب در مراحل اولیه شیرواری که درپی دوره خشکی می آید، وضعیت بدن باید حداقل 3 و حداکثر 4 باشد.
اثبات شده است که یک گاو در طی دوره شیرواری چربی بدن را با بازده بیشتری نسبت به دوره خشکی ذخیره می کند. گاهاً یک گاو قبل از اینکه به نمره وضعیت قابل قبولی برسد، باید خشک گردد. از این رو یک مدیر باید گاوهای خشک را به منظور اضافه وزن و حصول نمره وضعیت مطلوب تغذیه کند. بدیهی است که یک برنامه تغذیه ای حساب شده همراه با بازدیدهای مکرر برای بالا رفتن وضعیت بدن گاوهای خشک( البتشه بدون چاق شدن گاو) ضروری است.
یک دوره خشکی 8 تا 6 هفتگی برای گاوها، به طور قابل توجهی باعث افزایش تولید شیر در دوره های بعدی نسبت به زمانی که دوره خشکی داده نشود، می گردد. اساساً مدت طولانی تر دوره خشکی، کل تولید شیر را برای هر دو دوره شیردهی کاهش می دهد . دلایل مختلفی برای تشریح اثرات سودمند دوره خشکی از جمله نیاز به جایگزین کردن ذخایر مواد مغذی بدن برای و احتیاجات جهت ساختن بافت ترشحی در پستان پیشنهاد شده است. بیشتر نتایج پ
ژوهشی نشان می دهند که ذخیره دوباره مواد مغذی در بافت ها با وجود این که مهم است. ولی احتمالاً دلیل اصلی برای اثرات سودمند دوره خشکی نیست. برای مثال وقتی فقط به نصف پستان دوره خشکی داده می شود، این نیمه پستان به طور قابل توجهی شیر بیشتری در شیردهی بعدی تولید می کند گاو خشک باید به اندازه کافی تغذیه شود تا در یک وضعیت خوبی باشد. ولی نه به اندازه ای که در زمان زایش چاق شود.
گاوهای خیلی چاق در زمان زایش، نسبت به گاوهایی که درشرایط خوب هستند، بیما
ری و مشکلات زیادتری دارند. مشکلات گاوهای بیش از حد چاق به سندرم گاو چاق نامیده می شود. گاوهایی که جیره پرانرژی دریافت کرده اند ودوره خشکی طولانی تری داشته اند اکثراً به سندرم گاو چاق مبتلا می شوند بعضی از مشکلات دیگر از جمله بروز تب شیر، کتوز، پیچ خوردگی شیردان، جفت ماندگی، ادم پستان، ورم پستان و مرگ همراه با این سندرم دیده می شود اگر گاو خوب تغذیه شده باشد . ممکن است به طور قابل توجهی طی نیمه دوم دوره شیردهی افزایش وزن داشته باشد. از این رومیزان بالای افزایش وزن در دوره خشکی مورد نیاز نیست گاو خشک باشد شرایط خوب بدنی در اواخر دوره شیردهی، قادر به تأمین انرژی مورد نیازش از علوفه با کیفیت مناسب می باشد. اگر گاو در ابتدای دوره خشکی تحت شرایط ضعیفی به سر برده باشد و یا کیفیت علوفه خیلی پایین باشد کنسانتره کمی مورد نیاز است. مهم است که گاو خشک پروتئین، مواد معدنی، ویتامین و سایرمواد مغزی مورد نیازش را دریافت کند. اگر هر کدام از این مواد مغزی در علوفه کم باشد آن ها باید به صورت کنسانتره و یا مکمل تأمین شود. به غیر از انرژی، سایر مواد مغزی نیز برای گاو جهت تأمین حد مطلوب سلامت و برای تجدید ذخایر بدن مورد نیاز هستند. ازلحاظ اهمیت نسبی، تمام مواد مغذی برای توسعه یک جنین سالم مورد نیاز هستند. وقتی که گاو خشک به مقادیر کافی از هر یک از این مواد مغذی ضروری دریافت نکند، گوساله ممکن است ضعیف شود درصد پروتئین و چند ماده معدنی مورد نیاز جیره گاوهای خشک در مقایسه با گاوهای شیرده، کمی پایین تر است. اکثر جیره ای عملی برای گاوهای خشک باید حاوی مکمل نمک بوده و معمولاً به وسیله مواد معدنی کم مصرف غنی شده باشند به همین ترتیب، مکمل فسفر و کلسیم اغلب مورد نیاز است. در گاوهای خشک حدود دو هفته قبل از زایش، دادن کنسانتره شروع شود این عمل اجازه می دهد که میکروبهای شکمبه و بسته های متابولیکی گاو قبلاً به خوردن مقادیر قابل توجهی از کنسانتره که در اوایل دوره شیردهی مورد نیاز می باشد، عادت کنند. گاو خشک باید گوساله خود را در یک محیط تمیز و راحت به دنیا بیاورد.
علوفه خشک ساقه بلند و دارای کیفیت متوسط، بهترین خوراک علوفه ای برای گاوهای خشک به شمار می رود علوفه با کیفیت بالاتر ( از نظر انرژی و پروتئین ) از قبیل سیلوی ذرت و هیلاژ یونجه باید با احتیاط و محدودیت بیشتری مصرف شوند تا از افزایش بیش از حد نمره وضعیت جلوگیری به عمل آید.
استفاده از علوفه با کمیت و کیفیت مناسب، مکملهای با انرژی پایین و فیبربالا که حاوی مقدار کافی پروتئین، مواد معدنی و ویتامین ها باشد می تواند در مقادیر کنترل شده به منظ
ور دسترسی به افزایش نمره وضعیت به کار رود. حذف چربی اضافه در گاوهای خشک هم با استفاده از محدودکردن انرژی دریافتی طی دوره خشکی، عملکرد بعد ازآن را با مشکل مواجه نخواهد کرد.
طریقه خشک نمودن گاوهای شیرده
هدف از خشک کردن گاوها و فراهم کردن یک دوره استراحت بعد از دوره شیردهی بعدی است تا گاوها بتوانند حداکثر تولید را دردوره شیردهی بعدی داشته باشند. دوره خشک به غدد پستانی امکان استراحت بین دو دوره شیرواری را داده و به گاو اجازه می دهد تا مقداری از
احتیاجات بدنش را ذخیره کند. مرحله خشک کردن باید تا حد امکان سریع و بدون آسیب به پستان انجام گیرد. غالباً نحوه عمل بدین صورت است که اجازه داده می شود فشار داخل پستان به حدی برسد که ترشح شیر متوقف شده و در نهایت شیر باقی مانده در پستان جذب خون گردد. بهترین روش خشک کردن برای اغلب گاوها توقف یکباره دوشش و اجازه جذب هر چه سریعتر شیر است. دوشیدن دوره ای گاوها به دلیل کاهش فشار درون پستان، مرحله خشک کردن را طولانی تر می نماید. توقف کامل دو شش، روش مناسبی برای گاوهایی که ورم پستان ندارند ویا گاوهای مبتلایی است که در طی دوره خشکی تحت درمان قرار خواهد گرفت. برای گاوهای پر تولید یا گاوهایی که سابقه شدید ورم کلینیکی پستان دارند، حذف تدریجی دوشش تا زمان خشک شدن کامل گاو مطلوب است. دوشش ناکامل بدلیل کاهش فشار پستان در دوشش موجب ترشح شیر بیشتر و طولانی شدن زمان خشک کردن گاو شده، لذا توصیه نمی شود. کاهش مصرف خوراک و محدودکردن آب تأثیر عمده ای در خشک کردن گاوها دارد. بعد از آخرین دوشش باید پستانک ها را کاملاً تمیز و در محلول ضد عفونی وارد و با آنتی بیوتیک مؤثر درمان نمود تا میزان عفونت های جدید ورم پستان طی دوره خشک کاهش یابند. گاوهای خشک باید به تریج از جیره گاوهای خشک به شیرده انتقال یابند.برای داشتن شکمبه پروفعال لازم است علوفه بلند مصرف شود. دراین صورت تغذیه کنسانتره، مقدار کنسانتره نباید بیشتر از این1% وزن بدن گاو باشد. برای پیشگیری از تمام اختلالات و بیماریهای متابولیکی و تحریک مصرف غذای خشک ضروری است. از چاق شدن گاو باید به شدت جلوگیری نمود، زیرا این گاوها کم اشتها هستند و نمی توانند تنش ناشی اززایمان را تحمل کنند.
انرژی در جیره گاو خشک
تحقیقاتی روی 74 گاو جهت بررسی اثر سطوح مختلف انرژی در دوره خشکی صورت گرفت گاوهای حاضر در مرحله far-off یکی از سه جیره زیر را دریافت کردند :
1- کم انرژی و59/0 مگا کالری در هر پوند ماده خشک دهی به طور انتخابی صورت گرفت.(شامل کامل )
2- پرانرژی(mcal/Ib 72/0 ) با مصرف محدود ( 80% از انرژی مورد نیاز )
3- پرانرژی(mcal/Ib 72/0 ) جیره با انتخاب آزاد
گاوهای closeup جیره پر انرژی را دریافت کردند(mcal/Ib 72/0 ) وبه طور کلی محدود شدند. (80% مورد نیاز)
بعد از گوساله زایی همه همان TmR را دریافت کردند . خون ، کبد ، خوراک م
صرفی ، مقدار و تولید شیر ثبت شد. خوراک دهی با انرژی کم به طور مشخصی عملکرد گاو را بعد از گوساله زایی بهبود بخشید. جیره محدود با انرژی زیاد در دوره closeup همچنین باعث بروز نتایج متفاوتی بعد از گوساله زایی گردید. انرژی زیادی برای دوره closeup, fear – off در گاو خشک، اکسید اسیون کبد را کاهش می دهند و منجر به عمل تجمعی در کبد بعد از گوساله زایی می شود پیام قابل دریافت – این مطالعه عملکرد مدیریت گاو خشک را متزکر می شود که باعث سلامتی گاو بعد از گوساله زایی و سلامنتی گاو قبل از گوساله زایی می شود. مصرف کم انرژی درهر دو دوره closeup, fear – off ممکن است. مصرف ماده خشک را
بهبود ببخشد (بعد از گوساله زایی ) همچمنین کمک نماید به تحمل بالانس منفی انرژی در اوایل تولید شیر گاه نیز ممکن است نقشی را د ر خوراک دهی گاو خشک داشته باشد.
گاو خشک
26 گاو در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفتند. نیمی از این گاوها پنج مایل در ساعت به مدت 75 دقیقه در روز از 70 تا 40 روز مانده به گوساله زایی راه پیمایی کردند و نیم دیگر به مدت 90 دقیقه یک روز مانده به زایش راهپیمایی نمودند. سه تا از گروه اول جهت بررسی روی آشفتگی های متابولیکی جدا شدند و هشت گاو از گروه دوم به عنوان شاهد بررسی شدند تولید شیر، وزن بدن، محتویات شیر، چربی موجود در کبد و NEEA
برداشت – این تمرین کمترین بی نظمی متابولیکی را نشان می داد ولی اثری روی تولید شیر تا 28 روز بعد از گوساله زایی نشان نداد. حرکت گاو خشک روی چراگاه و یا درمحل نگهداری بین آخور و آبشخور سودمند است. همچنین این مطلب توجهی است بر افزایش بی نظمی های متابولیکی در فصل زمستان بی نظمی های متابولیک و فعالیت سه گله در فلوریدا بطور الکترونیکی زیر نظر قرار گرفته شد تا رابطه بین فعالیت حرکتی و تولید شیر ارزیابی شود.
جدول زیر نشانگر کاهش تولید شیر یا فعالیت حرکتی همراه با سایر بی نظمی ها را نشان می دهد .
کاهش نسبت به روزهای قبلی
تولید شیر فعالیت (اختلالات )بی نظمی
—— 8- کتوز
7- 9- جابجایی شیردان به سمت چپ
1- 1- جفت ماندگی
5- 8- مشکلات گوارشی
گاوهای مبتلا به بی نظمی های متابولیکی برای 5 تا 6 روز دچار تغییرات فعالیت روزانه و یا تولید شیر و یا هر دو بودند دادن گلیسرول به گاو انتقالی
30 گاو هلشتاین شامل 9 تلیسه آبستن و21 گاو با گلیسرل از 21 روز قبل از گوساله زایی تا 14 روز بعد، خوراک دهی شدند. سه TMR با اجزای زیر تهیه شد :
جیره کنترل شامل
2/2پوند از نشاسته ذرت (cont)
1/1 پوند از نشاسته و 1/1پوند از گلیسرول (mix)
مصرف ماده خشک قبل از گوساله زایی
Cont mix Gly
6/28 24 24
3/98 97 8/87
2/64 4/57 64
14 5/12 6/12
855 896 458
در تیمارهای مختلف شیر تفاوت داشت بخصوص در هفتاد روز اول تفاوت در NEFAA همه بطور مشابه در 14 تا21 روز بعد ازگوساله زایی دیده شد وجودگلیسرول، گلوکزفون را کاهش می دهد بویژه در طی 21روز بعد از گوساله زایی در این جا همچنین تفاوتی در کتو
ن دیده نشد NEFAA و یا سطح گلوکزخون (پلاسما) قبل از گوساله زایی ثبت گردید پیام قابل دریافت – خوراک گلیسرولی که 2/2 پوند در هر روز داده شد متابولیسم چربی را کاهش می دهد بخصوص در سه هفته اول پس از زایش اگر نسبت گلیسرول مصرفی 1 تا 2 پوند برای هر گاو در هر روز در هفقته اول گوساله زایی
منابع
1- تغذیه دام تألیف ما نفرد کیرش گسنر ، ترجمه دکتر سیاوش دهقانیان ، دکتر حسن نصیری مقدم انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد
2- خوراک دادن هر تغذیه گاوهای شیری تألیف w.j-miller ترجمه دکتر حمید امانلو
تقسیم بندی مواد معدنی
مواد معدنی تحت عنوان کاتیونها (کلسیم، منیزیم، سدیم، پتاسیم، آهن، روی) و یا به عنوان آئیونها (فسفر، گوگرد، کلر، یدوفلئور) تقسیم بندی می شوند همچنین آنها را می توان بر اساس تعداد ظرفیت و موقعیت گروهی شان در جدول تناوبی عناصر تقسیم بندی کرد. این تقسیم بندی ها به دلیل نشان دادن اهمیت صفات شیمیایی و فیزیکی عناصر در تغذیه مفید می باشند برای مثال کاتیونهای یک ظرفیتی (سدیم و پتاسیم ) درصد جذب خیلی بالایی دارند، روابط داخلی عمده ای بین آنها وجود دارد در مقابل درصد جذب کاتیونهای دو ظرفیتی (کلسیم، منیزیم، روی )خیلی پایین تر است چند اشتباه در کاربرد واژه های موادمعدنی و عناصر در تغذیه و خوراک دادن وجود دارد در تغذیه علمی واژه مواد معدنی معمولاً برای مشخص کردن مواد معدنی به کار می رود در صورتی که همه عناصر موادمعدنی نبوده و همه موادمعدنی نیز متشکل از کی عنصر نمی باشد بنابراین در مواردی که دقت کافی لازم است، استفاده از واژه عنصر ترجیح داده می شود.
تعادل کاتیون و آئیون در جیره غذایی گاوهای هلشتاین
کاربردی 5 اثر تعادل کاتیون – آئیون جیره غذایی بر توان تولیدی گاوهای هلشتاین شیرده PG در گاوهای شیرده مشخص شده است که استفاده از جیره های غذایی با تعادل کاتیون – آئیون مثبت – و جیره های قلیایی باعث بهبود وضعیت اسید – باز و تولید حیوان شود. یکی از علل کمی تولید شیر چربی شیر در گاوداریهای صنعتی ، عدم رعایت تعادل کاتیون – آئیونی مناسب در جیره غذایی است. هدف آزمایش ارزیابی اثر سطوح افزایشی تعادل کاتیون – آئیون جیره غذایی بر نحوه پاسخ گاوهای شیرده از نظر تولید اسید – باز می باشد .این آزمایش با استفاده از یک طرح چرخشی متوازن روی دوازده گاو هلشتاین شیرده
ی که از نظر سن و سطح تولید بلوک بندی شده اند اجرا می شود.
آزمایش دارای چهاردوره دو هفته است . تیمارها شامل چهار جیره با سطوح تعادل کاتیون – آئیون 10+20+30+40 برحسب میلی اکی والان +1 ،-k+ a.{
} s در100 گرم ماده خشک جیره می باشد جیره ها به شکل کاملاً مخلوط مصرف می شوند.
پارامترهای مورد اندازه گیری روی حیوان عبارتند از : خورا ک مصرفی و تولید شیر بطور روزانه، درصد چربی بطور هفتگی (PHیاPHادرار) بطور دوره ای از TMR نیز بطور هفتگی نمونه گیری شد وبطور دروه ای از نظر سدیم، پتاسیم، کلر و گوگرد و تجزیه و در پایان داده های بدست آمده به کمک یک بسته نرم افزاری مناسب مورد تجزیه و تحلیل آماری قرارمی گیرند.
وزارت جهاد سازندگی، معاونت آموزش و تحقیقات وزارت جهاد سازندگی، آموزش و تحقیقات [دولتی [جیره غذایی (حیوان)/شیردهی / کاتیون / تعادل کاتیون – آئیون / گاوشیری هلشتاین
Ration/Lactation/cation/onian/Holstein
Cattle فضائلی ،حسن / میرهادی ، احمد/ منصوری ،هرمز/ ناجی ،احمد/ تهرانی ، علی مصطفی
مؤسسه تحقیقات علوم دامی [دولتی [
استاندارد روش اندازهگیری ید ( بر حسب ید ور پتاسیم ) در خوراک دام و طیور
1- هدف
هدف از تدوین این استاندارد ارائه روش تعیین مقدار ید ( بر حسب ید ور پتاسیم ) در خوراک دام و طیور می‌باشد .
2- دامنه کاربرد
این استاندارد برای تعیین مقدار ید در خوراک دام و طیور کابرد دارد :
3- روش اندازهگیری مقدار ید
تعیین مقدار ید در خوراک دام و طیور به یکی از دو روش زیر انجام میگیرد ,
3-1- روش الف .
3-1-1- معرف ها
3-1-1-1- تاکادیاستاز
3-1-1-2- شناساگر متیل اورانژ برای تهیه آن 0/5 گرم متیل اورانژ را در آب حل کرده و تا یک لیتر رقیق کنید .)
3-1-1-3- اسید سولفوریک رقیق 2 نرمال
3-1-1-4- آب بروم : محلول مائی اشباع شده : غلظت تقریبی را ( میلی گرم در میلی لیتر ) با افزودن حجم معینی ( توسط بورت ) به بالن محتوی 5 میلی لیتر از محلول ید ور پتاسیم 10 درصد تعیین کنید . 5 میلی لیتر از محلول اسید سولفوریک رقیق اضافه کنید و یذ آزاد شده را با محلول نرمال تیوسولفات سدیم عیارسنجی کنید .
3-1-1-5- محلول تقریبا یک درصد سولفیت سدیم ( وزن به حجم )
3-11-6- محلول تقریبا 5 درصد فنل ( وزن به حجم )
3-1-1-7- محلول تقریبا 10 درصد ید ور پتاسیم ( وزن به حجم )
3-1-1-8- محلول استاندارد تازه تهیه دشه 0/005 نرمال تیو سولفات سدیم
3-1-1-9- محلول یک درصد نشاسته ( وزن به حجم ) تازه تهیه شده
3-1-1-10- محلول کلرور سدیم برای تهیه آن 10 گرم کلرور سدیم را در آب حل کرده و حجم آن را به 100 میلی لیتر برسانید .)
3-1-1-11- محلول ید ور پتاسیم شاهد : 0/328 گرم ید ور پتاسیم را در آب حل کرده و حجم آن را به 250 میلی لیتر برسانید . 5 میلی لیتر از این محلول را تا 250 میلی لیتر رقیق کرده و 5 میلی لیتر آن را به عنوان شاهد مورد استفاده قرار دهید که معادل یک میلی گرم ید و یا 0/308 میلی گرم ید ور پتاسیم است .
3-1-2- آماده کردن محلول نمونه :
3-1-2-1- بدقت حدود 50 گرم از نمونه را وزن کرده و آن را در 100 میلی لیتر آب مقطر حل کنید . 2 گرم تاگادیاستاز به آن بیافزایید و بگذارید در حرارت 37 درجه سانتی گرادبه مدت 2 ساعت بماند محلول را صاف کرده و باقی مانده را با آب بشویید محلول صاف شده و آبهای شستشو صاف شده را روی هم بریزید و حجم آن را در یک بالن ژوژه به 250 میلی لیتر برسانید .
3-1-3- طرز عمل :
50 میلی لیتر محلول مورد آزمون (3-1-2-1) را به وسیله پی پت به یک ارلن مایر 200 میلی لیتری منتقل نموده و سپس به وسیله اسید سولفوریک رقیق شده در حضور شناساگر متیل اورانژ خنثی کنید , سپس به وسیله بورت قطره قطره آب برومی که حاوی 20 میلی گرم برم باشد به محلول اضافه کنید بعد از چند دقیقه بوسیله افزودن قطره قطره سولفیت سدیم و بهم زدن مداوم برم آزاد باقی مانده را از بین ببرید . قسمت دهانه و دیوارههای ارلن مایر را با آب مقطر شستشو و کاملا برم آزاد را بوسیله افزودن یک تا 2 قطره محلول فنل خارج کنید . یک میلی لیتر اسید سولفوریک رقیق و 5 میلی لیتر محلول ید ور پتاسیم افزوده و ید آزاد شده را به وسیله محلول تیو سولفات سدیم استاندارد در حضور یک میلی لیتر معرف نشاسته که در انتهای عمل تیتره کردن اضافه کرده عیارسنجی نمایید .
همراه با این آزمون یک یا چند آزمون شاهد با معرفها بکار برید که از 50 میلی لیتر محلول کلر ور سدیم که به آن مقدار کافی محلول شاهد ید ور پتاسیم افزوده شده استفاده نمایید .
3-1-4- محاسبه :
3-1-4-1- درصد ید به صورت ید ور پتاسیم بر اساس ماده خشک مساویست با :
که در آن
= V1 حجم محلول تیو سولفات سدیم استاندارد مورد احتیاج برای آزمون محلول نمونه آماده شده بر حسب میلی لیتر
= V2 حجم محلول تیوسولفات سدیم مورد احتیاج برای آزمون شاهد بر حسب میلی لیتر
= N نرمالیته محلول تیوسولفات سدیم استاندارد
= W وزن ماده مورد آزمون ( بند 3-1-2-1)
= M درصد رطوبت
3-2- روش ب
3-2-1- روش اندازهگیری ید ( روش C.A.O.A) Elmslie – Calwell
3-2-1-1 معرفها
3-2-1-2- کربنات سدیم
3-2-1-3- محلول سود (1+1)
3-2-1-4- الکل اتیلکیک
3-2-1-4- محلول اشباع شده آب برم Br-H2O
3-2-1-5- اسید فسفریک 85 درصد
3-2-1-6- معرف متیل اورانژ
3-2-1-7- کریستال اسید سالسیلیک
3-2-1-8- ید ور پتاسیم
3-2-1-9- تیو سولفات 0/005 نرمال
3-2-1-10- معرف نشاسته تازه تهیه شده
3-2-2- وسایل :
3-2-2-1- بوته پلاتینی یا نیکلی
3-2-2-2- کوره الکتریکی
3-2-3- طرز عمل :
مقداری از نمونه را که شامل 3 تا 4 میلی گرم ید باشد در یک بوته نیکلی یا پلاتینی 200 تا 300 میلی لیتری قرار داده و حدود 5 گرم کربنات سدیم و 5 میلی لیتر محلول سود (1+1) و 10 میلی لیتر الکل به آن اضافه کنید . به نحوی که نمونه کاملا مرطوب شود و آنگاه آن را در حرارت 100 درجه و به مدت 30 دقیقه خشک کنید دقت شود که از پخش شدن نمونه جلوگیری به عمل آید .
سپس بوته و محتوی آن را در کوره با حرارت 500 درجه سانتی گراد حرارت به مدت 15 دقیقه بسوزانید و عمل سوزاندن باید طوری باشد که کلیه مواد آلی سوزانده شود و خاکستر حاصل قابل اکسیده شدن با آب برم باشد سپس بوته را خنک کرده و 25 میلی لیتر آب مقطر اضافه نموده و روی بوته را با شیشه ساعت بپوشانید و آن را به آرامی به مدت 10 دقیقه بجوشانید و بعدا آن را صاف نموده و با آب جوش شستشو دهید . م
حلول حاصل از صافی و شستشو را در یک بشر 600 میلی لیتر جمع آوری نمایند به طوری که کل محلول صاف شده از 300 میلی لیتر تجاوز نکند . و سپس م
حلول را در مجاورت متیل اورانژ با اسید فسفریک 85 درصد خنثی نمایند پس از خنثی شدن یک میلی لیتر اسید فسفریک اضافی نیز به آن اضافه کنید . آب برم Br-H2O به محلول اضافه نموده و آن را به آرامی بجوشانید تا محلول بیرنگ شود و عمل جوشاندن را 5 دقیقه دیگر ادامه دهید و پس از آن چند کریستال اسید سالسیلیک اضافه نموده و محلول را تا 20 درجه خنک نمایند . آنگاه یک میلی لیتر اسید فسفریک 85 درصد و حدود 0/5 گرم ید ور پتاسیم در آن ریخته و با تیوسولفات سدیم 0/005 نرمال عیار سنجی نمایند . در نزدیکی خاتمه عمل موقعی که رنگ ید آزاد شده در حال محو شدن می‌باشد محلول نشاسته به آن اضافه شود .
هر یک میلی لیتر تیوسولفات سدیم 0/005 نرمال معادل با 0/1058 میلی گرم ید است که طبق فرمول زیر محاسبه میشود :
که در این فرمول
= V حجم تیوسولفات سدیم 0/005 نرمال مصرفی
= W وزن نمونه مورد آزمون
سبوس گندم جهت تغذیه دام – طیور و آبزیان (ویژگیهای و روشهای آزمون )
– 0مقدمه
سبوس گندم به سبب فراوانی تولید و قیمت مناسب و دارابودن میزان نسبی پروتئین بالا و ویتامینها و مواد معدنی به خصوص فسفر، در تغذیه دام ، طیور و آبزیان مورد استفاده قرار می گیرد. مصرف سبوس گندم در جیره غذائی دامهای نشخوارکننده به علت ملین بودن و در مورد طیور به سبب محدود بودن قابلیت جذب مواد فیبری موجود در آن نباید از میزان معینی در خوراک متراکم آنها تجاوز نماید.
– 1هدف و دامنه کاربرد
هدف از تدوین این استاندارد تعیین ویژگیهای فیزیکی – شیمیائی – اصول بسته بندی و نشانه گذاری – نمونه برداری و روشهای آزمون سبوس گندم برای تغذیه دام و طیور آبزیان می باشد.
– 2تعاریف و اصطلاحات
-1-2سبوس گندم
مخلوطی از لایه های مختلف پوسته و قسمتهای جوانه و لایه آلورن 1 در دانه گندم که در اثر عملیات آسیابانی به عنوان سبوس جدا می شود و کمیت و کیفیت آن بستگی به نوع گندم مصرفی و فرآیند کلی کارخانه آردسازی دارد. (به ویژه از نظر میزان آرد چسبیده به سبوس ).
-2-2مواد خارجی : به هر گونه موادی غیر از سبوس گندم از قبیل باقیمانده حشرات ، کنه های مرده اندامها، تنیده ها، فضولات آنها، فضله موش و پرندگان و تیرخاک و خاشاک اطلاق می شود.
– 3ویژگیها
-1-3ویژگیهای فیزیکی
-1-1-3رنگ : رنگ سبوس گندم به رنگ گندمی که از آن تهیه شده بستگی دارد و از رنگ کرم تا قهوه ای روشن متفاوت است .
-2-1-3بو: سبوس گندم دارای بوی طبیعی مخصوص بخود است .
-3-1-3اندازه : ریزی و درشتی ذرات سبوس گندم بستگی به نوع گندم و شیوه تولید آرد در کارخانه دارد ولی به هر حال سبوس گندم نباید بیش از 30درصد وزنی حاوی ذرات نرم باشد.
-2-3ویژگیهای شیمیائی :
-1-2-3ویژگیهای شیمیائی سبوس گندم باید برابر جدول زیر (جدول شماره 1) باشد.
– 4ناپذیرفتنی ها
-1-4وجود میکروارگانیسم ها بیش از حد مجاز برابر استاندارد ملی شماره 3207ایران (بنام ویژگیهای بهداشتی و میکروبیولوژی مواد اولیه تهیه خوراک طیور و دام آماده ).
-2-4وجود هر نوع بوی غیرطبیعی و ترشیدگی
-3-4وجود هرگونه مواد خارجی (به استثنای پوسته (سبوس ) جو و یا سایر غلات حداکثر به میزان 2 درصد).
-4-4وجود آفات انباری به هر میزان
-5-4وجود سموم آفت کش – میزان باقیمانده سموم در سبوس گندم نباید از حد مجاز استانداردهای مربوطه بیشتر باشد. (طبق موازین سازمان دفع آفات نباتی ).
– 5نمونه برداری
نمونه برداری سبوس گندم طبق استاندارد ملی ایران به شماره 331(آخرین تجدیدنظر) (روش نمونه برداری کنجاله دانه های روغنی ).
– 6روشهای آزمون
-1-6تعیین مقدار رطوبت مطابق استاندارد شماره 321ایران .
-2-6تعیین مقدار پروتئین مطابق استاندارد شماره 457ایران .
-3-6تعیین مقدار چربی مطابق استاندارد شماره 415ایران .
-4-6تعیین مقدار فسفر مطابق استاندارد شماره 513ایران .
-5-6تعیین مقدار کلسیم مطابق استاندارد شماره 571ایران .
-6-6تعیین مقدار خاکستر مطابق استاندارد شماره 332ایران .
-7-6تعیین مقدار خاکستر غیر محلول در اسیدکلریدریک مطابق استاندارد شماره 414ایران .
-8-6تعیین مقدار فیبر مطابق استاندارد شماره 520ایران .
-9-6روش تعیین میزان درصد پوسته جو و مواد خارجی در سبوس گندم به شرح زیر می باشد: یک گرم از نمونه برداشت شده (طبق استاندارد) را روی شیشه ساعتی بریزید و پوسته های جو و سایر مواد خارجی را به وسیله دست یا پنس جدا کنید. سپس با توزین پوسته جو و سایر مواد خارجی درصد وزنی هر یک از آنها را به طور جداگانه در محموله محاسبه نمائید.
-10-6روش تشخیص و اندازه گیری مواد خارجی : برای این منظور مقدار معینی از نمونه برداشت شده (طبق استاندارد) را داخل لوله آزمایش ریخته و بر روی آن مقداری کلروفرم و یا تتراکلروکربن بریزید سپس آن را کاملا تکان دهید. پس از مدتی که مواد خارجی و ناخالصی ها در آن حل شده و ته نشین می گردد با جدا کردن مواد ته نشین شده و توزین آنها د
رصد آن را محاسبه و تعیین کنید.
– 7بسته بندی و نشانه گذاری
-1-7سبوس گندم باید در کیسه های بهداشتی و سالم از جنس الیاف مصنوعی و به وزن های همسان پر شده و سرکیسه ها به طور مطمئن دوخته شود.
-2-7نشانه گذاری : روی هر بسته باید آگاهی های زیر نوشته شود و یا برحسب گردد.
-1-2-7نوع محصول .
-2-2-7نام و نشانی کارخانه تولید.
-3-2-7تاریخ تولید.
-4-2-7ذکر شرایط نگهداری .
-5-2-7وزن خالص بر حسب کیلوگرم .
دانه ذرت جهت تغذیه دام , طیور و آبزیان
0 – مقدمه
دانه ذرت یکی از انواع دانههای غلات است که به واسطه فراوانی نشاسته در آن ارزش غذایی نسبتا زیادی دارد و از این رو در جیره خوراکی دام و طیور و آبزیان به عنوان ماده اولیه انرژیزا به مقدار زیاد مورد استفاده قرار میگیرد . ذرت علاوه بر نشاسته دارای مواد مغذی دیگری مانند مواد پروتئینی , چربی , ویتامین و املاح نیز می‌باشد .
1 – هدف
هدف از تدوین این استاندارد , تعیین ویژگیها , درجه بندی , بسته بندی , نشانه گذاری , نمونه برداری , روشهای آزمون و انبارداری دانه ذرت جهت تغذیه دام و طیور و آبزیان می‌باشد .
2 – دامنه کاربرد
این استاندارد در مورد دانه ذرت که برای تغذیه دام , طیور و آبزیان مصرف میشود , کاربرد دارد .
3 – تعریف
دانه ذرت از گیاه Zea. Mis از خانواده غلات (Graminea) بوده و دارای ارقام مختلفی است که مهمترین آنها به شرح زیر می‌باشد :
3 – 1 – ذرت دندان اسبی (Zea. Mis indentata) که Dent Corn نیز نامیده میشود .
3 – 2 – ذرت آردی ( نرم ) (Zea. Mis amylacia) که Flour Corn نیز نامیده میشود .
3 – 3 – ذرت مومی (Zea. Mis Ceratina) که رقمی از ذرت دندان اسبی است و Waxy corn نیز نامیده میشود .
3 – 4 – ذرت خشن (Zea. Mis indurata) که Flint Corn نیز نامیده میشود .
3 – 5 – ذرت شیرین (Zea. Mis Sacchrata) که Sweet Corn نیز نامیده میشود .
3 – 6 – ذرت آجیلی (Zea. Mis Everata) که Pop Corn نیز نامیده میشود .
4 – واژهها و اصطلاحات
4 – 1 – دانههای انواع دیگر ذرت :
دانههای انواع یا ارقام دیگر ذرت به دانه هایی گفته میشود که از لحاظ نوع و رقم غیر از ذرت مورد نظر باشد .
4 – 2 – دانههای سایر غلات :
به دانه هایی از قبیل گندم , جو , یولاف ( جودوسر )، ارزن , چاودار , برنج , ذرت خوشهای و غیره گفته میشود .
4 – 3 – بذر علفهای هرز :
بذر علفهای هرز , بذرهای مختلفی هستند که در مزارع یافت می‌شوند و ممکن است با ذرت مخلوط گردند .
4 – 4 – مواد خارجی :
به هر گونه موادی غیر از ذرت اطلاق میشود مانند خاک , خاشاک , کلش , شن , تکههای فلزات , فضله پرندگان و جوندگان , حشرات و بقایا و اندامهای بدن آنها و نظایر آن .
4 – 5 – آفات :
عبارتست از کلیه عوامل زنده که در صحرا , جنگل , مزارع و باغات به طور مستقیم یا غیر مستقیم به محصول صدمه زده و موجب کاهش ارزش کمی و کیفی ذرت میگردد .
این آفات عبارتند از حشرات , کنهها , قارچها , باکتریها و غیره در هر یک از مراحل رشد است که از ذرت تغذیه نموده و یا روی آن رشد و نمو می‌کنند .
4 – 6 – آفت زدگی :
عبارت است از آثار ناشی از عمل آفات که با چشم مسلح یا غیر مسلح , بر روی دانه ذرت قابل رؤیت می‌باشد . این آثار به صورت حفرههای محل تغذیه حشرات و کنهها , قارچها , کپکها , فضولات و پوسته لارو بوده که با پوکی و کم وزنی و تغییر وضع ظاهری دانه قابل تشخیص می‌باشد .
کلمات کلیدی :
