پایان نامه

 

  مقاله گیاه شناسی خیار در pdf دارای 10 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله گیاه شناسی خیار در pdf   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله گیاه شناسی خیار در pdf ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن مقاله گیاه شناسی خیار در pdf :

گیاه شناسی خیار

خیار گیاه بومی هندوستان است و از آنجا به نقاط دیگر جهان راه یافته است . حدود بیست قرن قبل از میلاد مسیح مصریان قدیم از آن استفاده می کرده اند .
ایالت فلوریدا مهمترین تولید کننده خیار در آمریکا است و حدود یک سو م خیار کل آمریکا را تولید می کند
خیار گیاهی است علفی و یکساله دارای ساقه خزنده وپوشیده از خارهای نازک و خشن است . برگهای آن بزرگ و دارای زاویه و دندانه دار است . گلهای آن زرد رنگ که به دو صورت نر و ماده روی یک پایه قرار دارند میوه آن سبز رنگ و بسته به نوع و نژادهای مختلف ممکن است کوچک و یا دراز باشد .
نام علمی : خیار با نام علمی Cucumis sativus از خانواده کدوئیان می باشد.
تاریخچه محصول :

به احتمال قوی خیار بومی آسیا و افریقاست و هزاران سال کاشت می گردیده است شواهد موجود نشان می دهد که کاشت خیار در قسمت غربی آسیا در سه هزار سال پیش انجام میگرفته است. دکاندول عقیده دارد که خیار بومی آسیاست و شاید هندوستان مرکز اولی آن باشد ولی بطور کلی عقیده بر این است که مرکز آن جنوب آسیا باشد. در هندوستان حداقل سه هزار سال کاشت می گردیده و رومیها و یونانیان قدیم نیز از آن استفاده می نموده اند.

بنابر نظر دکاندول مرکز اولی خیار هندوستان است، دلیل این موضوع کشف گیاهی خیار مانند به اســم Royle Cucmis hard wickii در دامــنه-های کــوههای هــیمالیاست. از چــند نــظر گــونه C.hard wickii شبیه خیار است با این تفاوت که پوست میوه صاف است و گوشت آن بــسیار تلخ. بنابر اظهار دکاندول و نظریه گیاه شناس مشهور انگلیسی سرژوزف هوکر که نمونه های این خیار وحشی را در دامنه هیمالیا جمع نمود می توان گفت که در حقیقت این گونه وحشی در حوزه تغییرات ارثی و آمیزشی خیار اهلی بوده و جزئی از آن است و تا بحال شواهدی که عکس این ادعا را ثابت کند به دست نیامده است.

 

دکاندول معتقد است که خیار حداقل بمدت سه هزار سال در هندوستان کشت می شده است از هندوستان خیار به چین برده شد و شاید هم زودتر از رفتن به چین خیار وارد روم و یونان قدیم گردیده است .بنابر اظهارات شارپ در زبان پهلوی کلمه خیار وجود دارد. در کتیبه های میخی ذکری ازخیار نیست¬ولی بطور مسلم خیار در ایران حداقل 1000 سال پیش از میلاد وجود داشته است.

بررسی وضعیت تولید درجهان :
طبق آمار فائو سطح زیر کشت جهانی این محصول در سال 2005، 2488600 هکتار با عملکرد متوسط 7/16 تن درهکتار و تولید 41743840 تن می باشد که بالاترین تولید متعلق به کشور چین با 26559600 تن ( 5/63% ) بوده که از سطحی معادل 1553100 هکتار بدست می آید متوسط¬عملکرد این کشور 1/17 تن میباشد. ایران باتولید 1400000 تن حدود 3/3% از تولید را در اختیار داشته که از سطحی معادل 80000 هکتار بدست می آید .
اقلیم :

خیار در مقابل سرما حساس و طالب گرما ست. چنانچه دمای شب پائین¬تر ازc0 5 باشد میوه ها بحد کافی تشکیل نمی شوند و یا اینکه اختلالات فیزیولوژیکی در آنها ظاهر می گردد.
دمای بالا برای جوانه زنی، مرحله رویشی و مراحله زایشی لازم است حداقل دما برای جوانه زدن بذر خیار c0 12 و برای رشد و نمو بالای c0 10 است گلها ابتدا در دمای c0 15 به بالا و گرده ها در دمای c0 17 به بالا باز می شوند عمل لقاح در دمای 26 تا 29 درجه سانتی گراد انجام می گیرد.
بررسی وضعیت تولید درایران :

سطح زیر کشت: طبق آخرین آمارنامه منتشره در سال 83، سطح زیر کشت خیار در ایران 78197 هکتار و بیشترین سطح زیر کشت متعلق به منطقه جیرفت و کهنوج بوده که در سطحی حدود 15000 هکتار کاشته می شود که حدود 20% از سطح کل کشور را شامل می شود. ایران حدود 2/3 از سطح زیر کشت جهان را بخود اختصاص داده است.
عملکرد:

متوسط عملکرد خیار در ایران 22 تنی و بیشترین عملکرد مربوط به استان کهکیلویه و بویر احمد بمیران 5/35 تن می باشد.
تولید :

کل تولید خیار در کشور 1715024 تن و استانهای مهم تولیدکننده منطقه جیرفت و کهنوج، لرستان ، خوزستان وایلام می باشند منطقه جیرفت و کهنوج 26% از تولید کشور را در اختیار دارد.

ارقام زراعی:
ارقام کشت شده در ایران عبارتند از: هیبرید سوپرمیراکس،757 و سوپردومینوس داما، سوپر هیدارس، ارلی گرین دیوومین گرنیدیو، وایت مکتی دومینوس، خیارهای هیبرید و گلخانه ای ( دومینوتن جی آرسی، جی آراچ، پریموکا 9811، کا 8756 مینی بار، کا 9825 و فرسکو.)
مکانیزاسیون :

کاشت، داشت و برداشت خیار در ایران بصورت سنتی بوده و در برخی مناطق برای زودرس نمودن محصول و افزایش درآمد اقدام به زیر کشت نمودن آن در زیر پلاستیک نموده و تاریخ کاشت را حدود یک تا یک و نیم ماه جلو می کشند و محصول زودرس به بازار عرضه می دارند.
آفات و بیماریها:

آفات و بیماریهای مهم خیار عبارتند از :
سفیدک دروغی Pseudoperonospora cubensis
لکه زاویه ای Pseudomonas syringae pv. Lachrymans
بوته میری Phytophthora drechsleri Pythium aphanidermatum
سفیدک سطحی Phytophthora capsic

آفات مهم :
ـ تریپس
ـ کنه تار عنکبوتی
ـ شته
مسائل بازرگانی :
طیق آخرین آمار منتشره توسط دفتر آمار و خدمات ماشینی در سال 82، 26467 تن از این محصول بصورتهای مختلف از کشور صادر شده که عمده کشورهای مقصد، آذربایجان، ارمنستان، افغانستان، سوئد، کویت و هلند میباشند ارزش ریالی محصولات صادره شده 72533303490 ریال معادل 9158253 دلار بوده است.
صنایع فرآوری:

صنایع فرآوری آن عمدتاً بصورت خیار شور و تا اندازه ای بصورت خیار ترشی درآمده و قسمت مهمی از صادرات نیز بصورت فرآوری شده می باشد.
عرضه سرانه : با توجه به تولید حدود 1700000 تن با کسر میزان 26000 تن صادرات و 10% ضایعات و با در نظر گرفتن جمعیت 66000000 نفری، عرضه سرانه خیار در ایران 8/22 کیلوگرم برآورد می شود
کاشت خیار در گلخانه

 

انتخاب زمان کشت

قبل از هر اقدامی در مورد کشت خیار ابتدا بهتر است اطلاعاتی از قبیل آمار هواشناسی منطقه نظرات و تجربیات مهندسین کشاورزی و کشاورزان با تجربه و مهمترین مورد قیمت این محصول در بازار کسب کرده و آنگاه زمان کشت را انتخاب نمایید زیرا زمان کشت در بهره برداری محصول تاثیر مستقیم داشته و باعث بالا رفتن روحیه کار و تلاش می گردد. مثلا در مناطق جنوبی کشور زمان کشت از اوائل مهرماه شروع

می شود و در خرداد ماه سال بعد برداشت محصول پایان می یابد. و در مناطق شمالی و مرکزی کشور که در آذر ماه و دی ماه دارای هوای ابری و سرد می باشند زمان کشت را به نحوی انتخاب می کنند که این زمان یا آخر فصل برداشت و یا آغاز کشت باشد . به طور کلی زمان هایی که شرایط جوی نامساعد است باید از دوره کشت حذف گردد و اگر چنین کاری صورت نگیرد و زمانهای نامساعد در میان زمان برداشت قرار گیرد کشت با مشکلات عدیده ای روبرو می شود.

انتخاب بذر: بعد از انتخاب زمان کشت باید بذر مناسب و خوبی انتخاب کنیم که بر اساس تقسیم بندی اقلیم های مناسب صورت می گیرد.مثلا برای مناطق جنوبی که زمان کشت از اوائل مهرماه شروع می شود و تا آخر خرداد سال بعد می توان برداشت محصول داشت و یا مناطق شمالی و مرکزی که کار کشت از اوائل دی ماه شروع می شود بذرهای تک گل پیشنهاد می شود که دارای برگ های کوچک و مقاوم به سرما بوده و جهت دوره های طولانی مناسب می باشد ولی در اقلیم های که دو فصل کشت دارند بهتر است از واریته های

پرگل که محصول زیادی در زمان کوتاه دارنداستفاده گردد. شایان ذکر است که بسیاری از کشاورزان بدون توجه به نوع واریته و زمان کشت آن و تنها به علت پر گل بودن آن اقدام به کشت در فصولی می نمایند که مناسب حال آن بذر نیست در نتیجه با مشکلاتی مواجه می شوند که برای آنها اندکی ناشناخته و غریب می نماید.کشاورزانی که آشنایی با خواص واریته های مختلف ندارند اشتباه عمده ای را مرتکب می شوند و آن این است که واریته های پر گلی را که برای فصول بهاره کشت نموده اند و محصول خوب و زیادی برداشت کرده اند

مجددا برای کشت پائیزه انتخاب می کنند. با شروع فصل سرما و کوتاه شدن طول روز تعداد زیادی میوه های کوچک در هر بوته مشاهده می کنند که به علت ریز ماندن میوه ها بر روی ساقه محصولی برداشت نمی کنند و با تصوراتی که دارند کود و سم را به گیاه تحمیل می کنند در حالی که بذر های تک گل بوده و از آن میوه کمتری مشاهده می کنند اما محصول بیشتری برداشت می شود.

نحوه کشت :
پس از انتخاب بذر باید فکر نحوه کشت باشیم به طور کلی در مقابل ما دو راه برای کشت بذر قرار دارد. یکی کشت مستقیم و کشت به صورت خزانه که از این دو راه به خاطر صرفه جویی در استفاده از امکانات گلخانه ای و مراقبت بیشتر و بهتر تا جوانه زدن بهتر است از کشت در خزانه بهره گیری کرد. برای کشت مستقیم زمین باید رطوبت کافی داشته و به اصطلاح گاورو باشد و بهتر است زیر و روی بذر به مقدار مورد نیاز بیته موس ریخته شود.

بهترین خاک برای کشت در گلدانهای نشاء ماده ای طبیعی به نام بیته موس می باشد که در بازار انواع خارجی و ایرانی آن یافت می شود.اگر محل قرار گرفتن سینی نشاء دارای درجه سانتی گراد مناسب باشد و نور و رطوبت کافی وجود داشته باشد چنانچه شرایط مناسب نبوده و عوامل نور و گرما و رطوبت به صورت دلخواه نباشد اولا در زمان جوانه زنی تاخیر ایجاد می شود و ثانیا در جریان رشد گیاه نیز اختلالاتی پدیدار خواهد شد. توصیه می شود این نوع بذرها را به علت گرانی آنها ساعت قبل از کاشت در زمین و یا گلدان در یک پارچه نخی و یا پنبه ای در دمای درجه سانتی گراد نگهداری کرد. باید دقت کرد قبل از این کار بذرها ابتدا در آب ولرم خیسانده شوند از طرفی باید مراقبت های لازم را به عمل آورد تا گیاه جوان بدون آفت و بیماری به زمین منتقل شود.

انتقال نشاء به زمین اصلی:
وقتی بذرها سبز شدند و رشد کافی نمودند باید آنها را به زمین گلخانه منتقل کنیم.بدین منظور حفره هایی که با فاصله معین و بر اساس تراکم بوته در متر مربع محاسبه شده است بر روی بسترها تعبیه می کنیم که دقیقا به اندازه حجم خاک گلدانهای سینی نشاءمی باشد. آنگاه با احتیاط کامل نشاء را همراه با خاک گلدان از گلدانها جدا کرده و در حفره ها قرار می دهیم.در اینجا باید مراقب باشیم تا به ریشه ها آسیبی وارد نیاید. بعد از انتقال نشاء به زمین آبیاری را شروع می کنیم . به یاد داشته باشیم مدت قرار گرفتن نشاء در گلدان نباید از حد معمول تجاوز کند زیرا در این صورت است که ریشه به علت حجم کم خاک دچار مشکل شده و از رشد طبیعی باز می ماند.

ترکیبات شیمیایی
خیار دارای ساپونین و آنزیم های مختلفی مانند پروتئولی تیک و غیره و ویتامین ها و مواد معدنی مختلف می باشد .

 

کلمات کلیدی :