پایان نامه

 

  مقاله تحقیقات حسابداری، آموزش و عمل در pdf دارای 7 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تحقیقات حسابداری، آموزش و عمل در pdf   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تحقیقات حسابداری، آموزش و عمل در pdf ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن مقاله تحقیقات حسابداری، آموزش و عمل در pdf :

 

 

تحقیقات حسابداری، آموزش و عمل

 

 

 

 

چکیده:

ایجاد هماهنگی بین محتوای آموزشی با نیازهای عملی و همچنین گنجاندن تحقیقات به عنوان بخش ضروری در آموزش باعث پررنگ شدن نقش مهم حسابداری و گزارش دهی مربوط در جامعه می شود. بازنگری سه عنصر فوق در نظام حسابداری ایران نشان می دهد که هر یک از این عوامل در انزوا به سر می برند لذا لازم است راه حل های مناسبی

با توجه به رویکردهای مختلف توسعه حسابداری جهت ایجاد ارتباط بین تحقیقات، آموزش و عمل به کارگرفته شود. این مقاله نگاهی به وضعیت تحقیقات، آموزش و عمل حسابداری در ایران داشته است و در نهایت به نتیجه گیری و ارائه راهکارهایی برای ایجاد هماهنگی بین تحقیقات، آموزش و عمل حسابداری پرداخته است.

 

واژه های کلیدی: تحقیقات حسابداری – آموزش حسابداری – عمل حسابداری.

 

 

 

 

 

 

مقدمه:

حسابداری در توسعه اقتصادی کشورها نقش مهمی دارد زیرا نظام های حسابداری اثر بخش به   گزارش دهی مربوط، قابل اتکاء و به موقع می پردازد. از طرف دیگر از هم گسیختگی، نامرتبط بودن و ناکار آمدی تحقیقات حسابداری به همراه محتوای آموزشی نامناسب که معمولاً مبتنی بر ترجمه کتاب های لاتین است و هم چنین فایده مندی حسابداری تنها از جهت الزام قانونی و مشخص نبودن جایگاه حرفه در نظام تصمیم گیری شرکت ها، باعث تضعیف نقش مهم حسابداری شده است[7]، که بررسی ارتباط بین سه عنصر تحقیقات، آموزش و عمل حسابداری را ضروری می‌سازد. بازنگری سه عنصر فوق در نظام حسابداری ایران نشان می دهد که هر یک از این عوامل در انزوا به سر می برند لذا لازم است راه حل های مناسبی با توجه به رویکردهای مختلف توسعه حسابداری جهت ایجاد ارتباط بین تحقیقات، آموزش و عمل

به کارگرفته شود. این مقاله در نظر دارد نگاهی به وضعیت تحقیقات، آموزش و عمل حسابداری در ایران داشته باشد و در نهایت به نتیجه گیری و ارائه راهکارهای برای ایجاد هماهنگی بین تحقیقات، آموزش و عمل حسابداری بپردازد.

تحقیقات:

 

در اکثر کشورهای جهان، تحقیقات حسابداری عمدتاً توسط تشکل ها و انجمن های حرفه‌ای و مراکز دانشگاهی صورت    می گیرد و نتایج آن راه‌گشای تدوین استانداردهای حسابداری و حسابرسی و کمک به توسعه بازار سرمایه و گستره علم    می شود[4]. در کشورمان سهم انجمن های حرفه ای از تحقیقات ، محدود به برگزاری چند همایش شده که برخی از دستاوردهای آن در ویژه نامه ها و مجلات منتشر می گردد[7].

اصولاً تحقیقات حسابداری در کشور ما به تحقیقات دانشگاهی محدود شده است که به دو دسته تقسیم می شوند[2].

• دسته اول تحقیقاتی است که توسط دانشجویان تحصیلات تکمیلی به جهت الزام تحصیلی انجام   می گردد:

این گونه تحقیقات که معمولاً به صورت الزامی است به دلیل جهت دار نبودن و از هم گسیختگی و حتی در بعضی از مواقع قابل اتکا نبودن، فاقد ویژگی نوآوری و مربوط بودن است. با توجه به نبود برنامه جامع تحقیقات حسابداری و نامشخص بودن متولی تحقیقات اصولاً تحقیقات دانشگاهی در راستای تحقیقات کشورهای پیشرو حسابداری قرار دارد چنین ت

سلطی به وضوح در روند تحقیقات حسابداری دانشگاههای ایران در سال های اخیر مشهود است به گونه ای که موضوعی از دیدگاه مسئولان آموزش جهت تحقیق مناسب تلقی می‌گردد که در راستای تحقیقات کشورهای پیشرو قرار داشته باشد.

• دسته دوم به تحقیقات انجام شده توسط اعضای هیئت علمی مربوط می گردد:

این گونه تحقیقات که معمولاً به ندرت انجام می گیرد، تحقیقاتی است که به طور کلی در چارچوب نیازها و اولویتهای کشور نبوده و در چارچوب رفع نیازهای جامعه جایگاهی را برای آن نمی توان یافت. بدیهی است که چنین انزوایی برای تحقیقات دانشگاهی ، سبب گردیده که علاوه بر ناکارآمدی و مؤثر نبودن تحقیقات، اندک منابع تحقیقاتی کشور نیز به ش

کل بهینه مصرف نگردد[2].

آموزش:

آموزش یکی از مهم ترین عوامل زیر بنایی توسعه  به شمار می رود. کشورهای توسعه یافته معمولاً از نظام آموزشی کارآمد برخوردارند و کشورهای در حال توسعه فاقد زیر ساخت‌های مناسب آموزش هستند[3]. آموزش  به مفهوم عام یعنی انتقال دانش و مهارت و شکل دادن اندیشه. این تعریف از دو قسمت انتقال دانش و مهارت به معنی ساختن و شکل دادن اندیشه به مفهوم خلق کردن و آفرینندگی تشکیل شده است. کارلایل درباره این دو واژه اعتقاد دارد که ساختن مفهومی قابل درک است ولی آفرینندگی؟ کاری است شگرف که به راحتی  درک نمی‌شود[1].

فعالیت‌آموزشی در ایران:

فعالیت های آموزشی که در حال حاضر به دوره های تحصیلی دانشگاهی و برگزاری دوره‌های کوتاه مدت و سمینارهای آموزشی محدود شده است تا حدود زیادی از نیازهای حرفه‌ای فاصله گرفته و فاقد کارایی از جهت رفع نیازها می باشد. این ویژگیها به گونه ای است که در حال حاضر اکثر کتاب های آموزشی دانشگاهی حاوی مطالبی ترجمه شده از استانداردهای کشورهای پیشرو حسابداری است. محتوی که حتی با استانداردهای ملی تطابق ندارد[5].

بخش دیگری از فعالیت های آموزشی که به برگزاری دوره های کوتاه مدت مربوط می‌شود فاقد ویژگی مناسب علمی بوده و معمولاً شرکت افراد در این دوره ها به قصد انتفاع از مزایای مادی است.

نظام آموزشی ناکارآمد:

 

با وجود تلاش های صورت گرفته در زمینه اعتلاء آموزش حسابداری در کشورمان، به دلایل زیر آموزش حسابداری ناکارآمد و ناکافی است[8].

1– عامل ساختاری:

 

ناکارآمدی زیر ساخت های اقتصادی و اجتماعی سیاسی و عدم پاسخ گویی شفاف بخش عمومی نسبت به منابع ومصارف وجوه، وجود رانت اقتصادی و گریزگاه های قانونی، عدم توانایی در تأمین امنیت اقتصادی و جذب سرمایه گذاری خارجی، عدم شناسایی ضایعات و زیان های اقتصادی در نظام تولید باعث شده است که حسابداری به عنوان یک نظام و سیستم اطلاعاتی نتواند جایگاه خود را در ارائه اطلاعات مربوط، قابل اعتماد و به موقع پیدا کند.

2- عامل رفتاری :

عدم اشاعه ی فرهنگ دانش پژوهی و تحقیق مداری در حسابداری و حاکم شدن فرهنگ جزوه مداری در مراکز علمی، کهنگی چارچوب ها و سرفصل های درسی و عدم مطابقت آنها با مباحث نوین حسابداری، رواج فرهنگ دفترداری به جای فرهنگ تحلیل و آنالیز اطلاعات حسابداری، کمبود اساتید  حرفه ای و متخصص و تضعیف قانونی انجمن ها و مراکز    حرفه ای تأثیرگذار و تصمیم ساز بر آموزش و حرفه حسابداری باعث شده است که شالوده و شکل آموزش حسابداری به سمت تهیدگی سوق پیدا کند.

3– عدم تعامل صحیح آموزش و صنعت

با توجه به اینکه نیازهای اطلاعاتی محیط اقتصادی باعث ایجاد نظام حسابداری در کشورهای توسعه یافته گردید، در این کشورها آموزش و صنعت به طور موازی و پا به پای هم مسیرتوسعه را می پیمایند. صنعت نیازهای خود را در  مراکز آموزشی و علمی می جوید و مراکز علمی و دانشگاهی متقابلاً نیروهای زبده و کارآمد مورد نیاز صنعت را تربیت می کنند ودر صورت لزوم برای نیازهای آتی صنعت برنامه ریزی می کنند.

 

اما در کشورمان به دلیل اینکه حسابداری زاییده ی محیط و شرایط اقتصادی نیست بلکه یک تقلید و ترجمه ای از نظام حسابدار ی حاکم بر یکی از کشورهای توسعه یافته است، صنعت خود را بی‌نیاز از مراکز حرفه ای و آموزش حسابداری    می بیند و هر یک از آنها به صورت جزیره ای و جدا از هم عمل می کنند از طرف دیگر مراکز آموزش حسابداری، جز در موارد بسیا

ر نادر دانشجویان را بی نیاز از مراکز صنعتی و  حرفه ای می بینند، در حالی که ارتباط دانشجو با صنعت، باعث   می شود که دانشجو مهارت های ارتباطی وتعاملات فردی را به خوبی آموزش ببیند و برای ایفای مهارت های تصمیم گیری و    تحلیل های علمی در آینده آماده شود[3]. به عنوان مثال در گذشته دانشکده حسابداری و علوم مالی صنعت نفت در کنار تحصیل و آموزش حسابداری، کارآموزی و کسب مهارت های حرفه ای حسابداری را الزامی می دانست و این عامل باعث شد که بسیاری از افراد توانمند صنعت و مدیران کنونی اقتصادی از میان این افراد تربیت شوند[8].

با توجه به دلایلی که در مورد نظام آموزشی ناکارآمد مطرح شد به نظر می آید که آموزش حسابداری در کشور مقوله مجزایی از تحقیق و عمل حسابداری می باشد. این جدایی به تفاوت‌های محتوای مطالب آموزشی با نیازهای عملی و عدم وجود رابطه بین تحقیقات و محتوای آموزش مربوط می شود.

عمل و حرفه حسابداری:

ابهام در درک نقش و اهمیت حسابداری  در چارچوب تصمیم گیری های شرکت ها سبب گردیده که حرفه حسابداری بر خلاف کشورهای پیشرو دارای جایگاه مشخص و شفافی در نظام اقتصادی کشور نباشد به گونه ای که در حال حاضر اهمیت کار آن ها در شرکت ها اغلب از جهت الزام قانونی و جوابگویی مدیران نسبت به قانون ، مفید تلقی می گردد. بدیهی است که چنین نقشی، حسابداری را از یک وضعیت پویا به حالت ایستا در خواهد آو

رد. نقشی که با پیشرفت تکنولوژی و ظهور کامپیوتر و بکارگیری آنها در امور مالی پر رنگ تر شده است[5].

یکی از مشکلاتی که در حال حاضر حرفه حسابداری با آن روبرو است عدم امکان ارتباط صنفی و حرفه ای مستمر بین حسابداران و هم چنین فقدان سازمان های مستقل حرفه ای و عدم ارتباط بین افراد     حرفه ای با نظام های آموزشی و تحقیقات ک

شور می باشد[3].

ناسازگاری برنامه های درسی حسابداری و عمل (دانش و حرفه) حسابداری بر اثر بخشی دوره‌های آموزش دانشگاهی اثر منفی گذاشته است زیرا به دلیل فرایند وارداتی بودن دانش و علم معمولاً آموزش ما جلوتر از صنعت حرکت می کند. دانشجویان معمولاً چیزهایی را یاد می گیرند که مثلاً 10 سال آینده به کارشان می آید و این به دلیل عدم ارتباط صنعت و دانشگاه است[3]. در کشورهای پیشرفته ابتدا مسایل و مشکلات در صنعت پیش می آید و به دنبال آن کوشش فراوان برای حل و فصل آن صورت می گیرد سپس حاصل یافته های صنعت به دانشگاه وارد می شود در دانشگاه با تکیه براین یافته ها، نظریه های مطرح شده را صورت بندی و نتیجه را به صورت مقاله در مجلات علمی منتشر می کنند و سپس درباره آن بحث و مجادله می نمایند تا مباحث را پرورش دهند آنگاه آن را به صورت دانش در کتاب ها وارد می کنند تا همگان از آنها استفاده کنند. اما دانشگاه‌های ما به صورت مداوم دانش وارد می کنند یعنی به نوعی مقالات وکتاب های آنها را خریداری و با ترجمه در اختیار دانشجویان می گذراند که در آینده اداره‌کنندگان جامعه ما هستند در حالیکه در جامعه و صنعت ما بستر کافی برای عمل به این دانش فراهم نشده است.

 

نتیجه گیری:

تحقیقات گسسته و نامربوط، محتوای آموزشی ناکارآمد

و نهایتاً عملکرد حرفه ای ضعیف حاصل فقدان مرجعی جهت سرپرستی وهدایت تحقیقات است که باعث شده‌ آموزش و تحقیقات و حرفه (عمل) حسابداری در ایران در انزوا قرار بگیرد و بدون هیچ گونه رابطه ای با یکدیگر فعالیت نمایند.

برای رفع مشکلات فوق و ایجاد ارتباط مؤثر بین سه عنصر تحقیقات ، آموزش و عمل حسابداری می توان راهکارهای زیر را مطرح کرد:

1- ایجاد هماهنگی بین محتوای آموزش با نیازهای عمل

ی و همچنین گنجاندن تحقیقات به عنوان بخش ضروری در آموزش با نقش تکمیل کنندگی است.

2- سرپرستی تحقیقات حسابداری توسط مرجعی به عنوان متولی تحقیقات در جامعه به منظور ایجاد ارتباط بین تحقیقات، آموزش و عمل حسابداری است. بدیهی است با چنین راهکاری نیازسنجی و تعیین اولویت های تحقیقاتی شرط ضروری خواهد بود. رویکردی که علاوه بر فراهم آوردن اطلاعات اولیه جهت تدوین استراتژی و برنامه تحقیق موجب حذف دوباره‌کاری ها و تحقیقات غیر مستمر شده و علاوه بر امکان ایجاد ارتباط بین تحقیق، آموزش و عمل نهایتاً منجر به مصرف بهینه منابع کشور خواهد شد.

3- مستند کردن محتوای آموزش به نتایج تحقیقات یعنی اینکه از نتایج تحقیقات به عنوان بخش ضروری از محتوای آموزش استفاده گردد.

4- انجام تحقیقات حسابداری  باید در چارچوب نیازهای ملی باشد تا نتایج آن راه گشای مشکلات اجرایی کشور گردد و از این طریق حرفه حسابداری از یک چارچوب وارداتی و بدون روح خارج شده و بتواند در تصمیم گیریهای عملی و ملی مورد استفاده قرار گیرد.

5- تشویق و ترویج همکاری حرفه – دانشگاه: تشریک مساعی نزدیک تر بین حرفه حسابداری و دانشگاه از طریق :

الف) وادار ساختن استادان حسابداری و حسابداران حرفه ای بخش دولتی و خصوصی به خدمت و قبول عضویت در      کمیته های مشورتی حسابداری مانند انجمن های علمی حسابداری که به گسترش دانش حسابداری کمک می کنند.

ب) دعوت از حسابداران حرفه ای به کلاس‌های درسی

دانشگاهی و تحریک آنها به قبول تشریک مساعی در جلسات پرسش و پاسخ دانشجویان که محصول اصلی چنین همکاری هایی گسترش برنامه های پویای حسابداری است که با مقتضیات محیطی ایران ارتباط تنگاتنگ دارد.

منابع و مأخذ:

 

1- بدری، احمد، رویکرد فلسفی در آموزش حسابداری، فصلنامه بررسی های حسابداری و حسابرسی، سال دوم، شماره 6 و 7 و زمستان 72 و بهار 73، ص23-5

2- برنامه های تحقیقاتی کشور، رهیافت ، شماره 14، زمستان 75

3- پورعلی، محمد رضا، آموزش حسابداری : چالش ها و راهکارها، ماهنامه حسابدار ، شماره 166، شهریور 84، ص36-33

4- تحقیقات حسابداری، ضرورت ملی یا جهانی؟ ماهنامه حسابدار ، شماره 171، اردیبهشت 85، ص3-2

5- ثقفی، علی- محمد زاده نوین، عادل، اعتلاء آموزش حسابداری در کشورهای در حال توسعه (بررسی موردی ایران)، کنفرانس بین المللی حسابداری در واشنگتن دی سی، آوریل 1992

6- عبدالمحمدی ، محمد- مک کود ، رالف جی، انواع تحقیقات حسابداری ، ماهنامه حسابدار، شماره 160، شهریور 83، ص33-30

7- اعتمادی، حسین و فخاری، حسین. تعیین نیازها و اولویت های تحقیقاتی حسابداری ارائه الگویی جهت همسویی تحقیقات، آموزش و عمل، فصلنامه بررسی های حسابداری و حسابرسی، سال یازدهم ، شماره 35، بهار 83، ص27-4

8- ماهنامه حسابدار، شماره 172، خرداد 85، ص47-46

 

 

 

 

کلمات کلیدی :